وبلاگ آرش درگاهی

پیرمردی صبح زود از خانه‌اش خارج شد. در راه با یک ماشین  تصادف کرد و آسیب دید. عابرانی که رد می‌شدند به سرعت او را به اولین  درمانگاه رساندند. پرستاران ابتدا زخمهای پیرمرد را پانسمان کردند سپس به  او گفتند: باید ازتو عکسبرداری شود تا جایی از بدنت آسیب ندیده باشد.  پیرمرد غمگین شد و گفت عجله دارد و نیازی به عکسبرداری نیست. پرستاران از  او دلیلش را پرسیدند.

پیرمرد گفت….

زنم در خانه سالمندان است. هر صبح آنجا می‌روم و صبحانه را با او می‌خورم. نمی‌خواهم دیر شود!

پرستاری  به او گفت: خودمان به او خبر می‌دهیم. پیرمرد با اندوه گفت: خیلی متأسفم.  او آلزایمر دارد. چیزی را متوجه نخواهد شد! حتی مرا هم نمی‌شناسد! پرستار  با حیرت گفت: وقتی که نمی داند شما چه کسی هستید، چرا هر روز صبح برای صرف  صبحانه پیش او می‌روید؟ پیرمرد با صدایی گرفته، به آرامی گفت: اما من که  می‌دانم او چه کسی است..

دیمیتری آگاروو، مرد روس ۴۲ ساله بانک ها رو توی بازی لعنتی خودشون شکست داده. این آقا یک اکانت در یک بانک آنلاین باز می کنه. بعد بانک کل مدارکی که باید امضا کنه رو براش پست می کنه. اونم – بر خلاف اکثر ما – متن رو می خونه و احتمالا به عنوان اولین آدم در دنیا که می بینه متن بده، اسکنش می کنه، تغییرش می ده، امضاش می کنه و پس مفرستدش. اون توی مدارک جدید نوشته بوده که بهره بدهی هاش به بانک صفر درصد است، هیچ محدودیتی در خرج کردن نداره و کار با کارت هم براش هیچ هزینه اضافی نداره. بانک که کاغذها رو می بینه بدون خوندن اون رو امضا می کنه و کارت رو صادر می کنه! بانک بعد از دو سال ماجرا رو می فهمه و کارت رو باطل می کنه و از مرد شکایت می کنه ولی آقای دیمیتری توی دادگاه برنده می شه چون هر دو طرف اسناد مشابهی رو امضا کرده بودن. حالا هم دیمتری از بانک به خاطر عدم رعایت مفاد قرارداد و نقض کردن امضاش ۷۲۷هزار دلار ادعای خسارت کرده (: وکیل این آقا مدعی است که بانک دقیقا در همون تله ای است که همیشه مشتری هاش رو توش اون می نداخت «نخونده امضا کردن اسناد» و چون قاضی هیچ وقت به نفع مشتری هایی که مدعی می شدن قواعد رو نخونده امضا کردن رای نمی داده، در این مورد هم «نخونده امضا کردیم» نباید دلیلی برای عدم محکومیت باشه.

——————————-

خداییش خیلی حال کردم با کارش.

دمش گرم

توی خیابون‌های چین غذایی فروخته می شه به اسم Shaobing. یک جور نون پهن خوشمزه و سیر کننده و ارزون که لاش یک چیزی می ذارن و تو چرخ دستی می فروشن. خبر بامزه هفته این بود که یک برنامه نویس بازی در شنزن که مرکز تکنولوژی مخابراتی چین هم به حساب می یاد، کارش رو ول کرده و تو خیابون شائوبینگ می فروشه وبه حقوق رویایی ۳۲۵۹ دلار در ماه رسیده! البته پیروزی ساده نبوده. مدتی طول کشیده که این آقا و دوست دخترش تمرین کنن و یک ترکیب شائوبینگ خوشمزه کشف کنن و بعد دکه خیابونی رو علم کنن و به درآمدی در حد ۱۰ میلیون در ماه برسن! این برنامه نویس می گه «ما تو این مدت برای خرید یک آپارتمان پول جمع کردیم و سال بعد هم ازدواج می کنیم». گفتم اگر برنامه نویس هستین این خبر رو بشنوین شاید خواستین تجدید نظر کنین (:

 

یعنی جور و پلاسمونو جمع کنیم بریم ساندویچ بفروشیم؟؟؟؟؟

در سال ۱۸۶۹ دانشمند روسی، «دیمیتری مندلیف»، با دسته‌بندی منظمی که از عناصر شیمیایی انجام داد و آن‌ها را در جدولی به نام «جدول تناوبی» مرتب کرد، خیلی از ما شیمیست‌ها و دانش‌آموزان دوره‌ی دبیرستان را مدیون خود ساخت. او این کار را بر اساس خواص مشترک میان عناصر هم‌خانواده و جرم اتمی انجام داد. اما در آن‌روزها، تنها ۵۹ عنصر شیمیایی شناخته شده‌بود، بنابراین او در جدولش، ۳۳ خانه‌ی خالی باقی گذاشت و روی عناصری که امیدوار بود در آینده کشف شوند، نام‌های «اکاسیلیسیم»، «اکاآلومینیوم» و «اکربن» گذاشت. سال‌ها بعد، جای این نام‌ها را عناصر واقعی گرفتند: «ژرمانیم»، «گالیوم» و «اسکاندیم». پر شدن این ۳۳ خانه، تا سال ۱۹۳۹ و با جایگزینی «فرانسیم» به جای «اکاسزیم»، پایان یافت. این‌ها عناصری بودند که طبیعت به آدمی عرضه داشته‌بود.

اما رؤیای انسان‌ها فراتر از نظم و انتظارات آقای مندلیف پیش رفت. دانشمندان خود دست به‌کار ساخت عناصر تازه شدند. در هفته‌ای که گذشت، دانشمندی سوئدی در دارمشتات آلمان، عنصر یکصد و پانزدهم را در مرکز جی. اس. آی. هلموتز، شناسایی نمود. نام این عضو تازه تأییدشده، اونونپنتیم (Unonpentium) است. پروفسور «درک رودلف» در این‌باره می‌گوید: «آزمایش بسیار موفقیت‌آمیزی بود و در حقیقت، یکی از مهم‌ترین آزمایشات در این زمینه در سال‌های اخیر!»

چنان‌که می‌دانیم، بر تعداد پروتون‌های هر عنصر با پیش رفتن در دوره‌های جدول تناوبی به‌طور منظمی افزوده می‌شود. برای مثال، اورانیم ۹۲ پروتون دارد. ساخت عناصر سنگین‌تر، با بمباران یک ذره‌ی سنگین موجود توسط دیگر ذرات انجام می‌گیرد. در این میان، این احتمال وجود دارد که ذره‌ای با تعداد پروتون‌های بیش از عدد ۹۲ حاصل آید. «نپتونیم» در سال ۱۹۴۰ و با ۹۳ پروتون، با همین روش به‌وجود آمد. اونونپنتیم با بمباران عنصر «آمریکیم» با «کلسیم» ایجاد شده‌است. ذره‌ی جدید، با توجه به جایگاهی که در جدول تناوبی پیدا کرده‌است، طبعاً دارای ۱۱۵ پروتون است و به طبع این سنگینی بیش از حد، بسیار ناپایدار نیز هست. نام این عنصر نیز از روی عدد اتمی بالایش گرفته شده، در گروه V قرار می‌گیرد و با نماد Uup در جدول تناوبی مشخص می‌گردد. Un به‌معنای یک و Pentium به‌معنای پنج است و در کنار هم نام «یک- یک- پنج» را برای این عنصر فراهم آورده‌است.

تنها دسته‌ای اندک از این عناصر مصنوعی، کاربرد خود را در دنیای علم تعریف کرده‌اند. پلوتونیم شاید مهم‌ترین آن‌ها باشد که در سلاح‌های هسته‌ای و رآکتورهای اتمی جایگاهی مهم دارد. این عنصر تازه‌وارد، هنوز کاربردی نشده‌است. در حقیقت، این ماده به‌قدری ناپایدار است که زمان کافی برای ساخت چیزی، از آن وجود ندارد! نیمه‌عمر این ماده تنها ۱۷۳ میلی‌ثانیه است. با این‌حال، آنالیزهایی مانند تابش اشعه X و گاما، دانشمندان را به ایجاد عنصر ۱۱۵ مطمئن ساخته است.

ادعای شناسایی عنصر ۱۱۵ در دهه‌ی گذشته و توسط دانشندان روسی نیز انجام شده‌بود، اما IUPAC و IUPAP این ادعا را بدون مدارک مستدل، نپذیرفتند. در صورتی که این دو بنیاد معتبر در شیمی و فیزیک، جایگاه و شناسایی این عنصر را مورد تأیید قرار دهند، نامی نزدیک‌تر به سایر عناصر جدول تناوبی به اونونپنتیم تعلق می‌گیرد. جالب آن است که با این‌که ساخت عناصر سنگین بسیار دشوار است، اما سه خانه‌ی بعدی اونونپنتیم، پیش‌تر پر شده‌اند و مورد تأیید آیوپاک نیز قرار دارند. عنصر ۱۱۶، «لیوِرموریم»، عنصر ۱۱۷ «اونونسپتیم» و عنصر ۱۱۸ «اونونکتیم» نام دارند. برای دو عنصر سنگین اخیر نیز هنوز نامی در کنار دیگر عناصر جدول انتخاب نشده‌است.

«گلن سیبورگ» در سال‌های ۱۹۶۰ می‌گفت: «اگر یک اتم به قدر کافی سنگین شود، می‌تواند به «جزیره‌ی ثبات» برسد، که طبعاً نسبت به همسایگانش در جدول تناوبی تمایل کم‌تری به زوال فوری خواهد داشت.» «اونبینیلیم» می‌تواند مثالی در تأیید این ادعا باشد، که البته عنصر ۱۲۰ است و هنوز وجودش، جنبه‌ی تئوری دارد. شاید عمر این عنصر بتواند به دقیقه یا به روز برسد، هرچند که برای فرآیندپذیری، هم‌چنان اندک است. با این‌حال رؤیای ساخت عنصری بسیار سنگین با نیمه‌عمری بیش از چندصدم میلی‌ثانیه، دانشمندان علم شیمی را رها نخواهد کرد!

منابع: + و +

ترجمه توسط فرانک مجیدی در وبلاگ یک پزشک.

اگر بخواهم ساده بگویم، بسیاری از زنان و حتی مردان در دنیای امروز، پیرو فلسفه «بکش اما خوشگلم کن» هستند. درست به همین علت است که انواع رژیم‌ها و برنامه‌ورزشی برای لاغر شدن و صاف شدن شکم از سوی عده زیادی از آنها دنبال می‌شود، این برنامه‌ها تا جایی که موجب سلامتی فیزیکی و روانی بهتر و افزایش کیفیت زندگی و اعتماد به نفس می‌شوند، چیزهای خوبی هستند، اما بعضی‌ها هم راه افراط را طی می‌کنند.

یکی از چیزهای روتین در پوشش خانم‌ها، استفاده از کفش‌های پاشنه‌بلند است، علیرغم تذکرات مکرر پزشکان ارتوپد در مورد مضرات پوشیدن این کفش‌ها، خانم‌ها ترجیح می‌دهند این رنج را بر خود هموار کنند، اما از مد روز پیروی کنند.

یک چیز واضح هنگام استفاده از این کفش‌ها، متمرکز شدن وزن بدن روی جلوی کف پا است که می‌تواند منجر به بدشکلی انگشت‌ها و چنگی شدن آنها شود، در طولانی‌مدت هم این امر منجر به بروز آرتریت و دردهای مفصلی می‌شود.

از آنجا که همیشه دیدن تصویری چیزی، به مراتب موجب بینش عمیق‌تر و پذیرش بیشتری در ما می‌شود، به تازگی بیمارستان سلطنتی ملی ارتوپدی در شمال لندن، تصمیم گرفت از یک اسکنر گران‌قیمت ۳۴۰ هزار دلاری استفاده کند. این اسکنر PedCAT نام دارد و می‌تواند در عرض ۶۰ ثانیه از پای یک شخص به صورت ۳۶۰ درجه و سه‌بعدی تصویری دقیقی به دست دهد.

با استفاده از این اسکنر، اطلاعات ۶۰۰ اسکن دوبعدی، در قالب یک اسکن سه‌بعدی درمی‌آیند و به این ترتیب می‌شود پا را از زوایای مختلف به خوبی ملاحظه کرد.

دکتر گلدبرگ که یک ارتوپد متخصص پا و مچ پا است، بر این باور است که این دستگاه پیشرفت عمده‌ای محسوب می‌شود و از تشخیص‌های نادرست پیشگیری می‌کند و همین دستگاه بود که ثابت کرد زیان‌های پوشیدن کفش پاشنه‌بلند، بیشتر از چیزی است که قبلا تصور می‌شد:

هنگام پوشیدن این کفش‌ها انگشتان پا، داخل پا، فشرده می‌شوند و حالتی شبیه کارد به خود می‌گیرند، انگشتان پا چنگکی می‌شوند، قاعده انگشت شست به سمت بالا منحرف می‌شود و در نتیجه پینه یا بونیون ایجاد میشود، استخوان‌های پا چرخش پیدا می‌کنند و دچار افتادگی می‌شوند. احتمال پیچ‌خوردگی، مشکلات عضلات ناحیه ساق پا و درد کمر هم در استفاده‌کنندگان این کفش‌ها بیشتر می‌شود.

البته اگر کسی برای یکی دو ساعت کفش پاشنه‌بلند را در یک مهمانی بپوشد، چیز مهمی رخ نمی‌دهد، اما اگر کسی هشت ساعت در روز آنها را به پا کند،‌ آن وقت است که مشکلات یادشده به تدریج روی می‌دهند.

مشکلات ارتوپدی ایجادشده منحصر به خانم‌های میانسال نیست و حتی می‌تواند در یک دختر نوجوان هم مشاهده شود.

البته در این میلان کسانی که سابقه خانوادگی مشکلات ارتوپدی داشته باشند یا از نظر ژنتیکی به این مشکلات مستعد باشند، بیشتر دچار مشکلات ناشی از پوشیدن کفش‌های پاشنه‌بلند می‌شوند.

مطابق تحقیقی که در کلینیک پا و مچ پا انجام شده است، مشخص شده است که ۵۷ درصد کسانی که درد شدید در این نواحی را تجربه کرده بودند، کفش‌های ناراحت از قبیل کفش‌های پاشنه‌بلند را پوشیده بودند.

و البته ۸۶ درصد خانم‌ها یادآور شده بودند که اصولا در بازار پیدا کردن کفش‌های مناسب با توجه به تبعیت بازار از مد، دشوار است.

——————————————————-

کفش‌های پاشنه‌بلند برای نسل‌های متمادی نشانه‌ای از زنانگی و دلبری بوده‌اند، اما در یک دوره زمانی در اروپا داشتن یک جفت کفش پاشنه‌بلند از لوازم ضروری یک مرد به‌شمار ‌می‌رفت.

الیزابت سمل‌هک، پژوهشگری که کتابی درباره تاریخچه کفش‌های پاشنه‌بلند نوشته و هم‌اکنون به عنوان کارشناس در موزه کفش باتا در تورنتو کار می‌کند، می‌گوید که در ایران یک جنگاور خوب باید در سوارکاری مهارت خوبی می‌داشت؛ وقتی یک سرباز روی رکاب اسبش می‌ایستاد، پاشنه‌های کفشش کمک می‌کرد حالتش را حفظ کند و بتواند با تیروکمان هدف‌گیری بهتری داشته باشد.”

در سال ۱۵۹۹ میلادی، شاه عباس (صفوی) که بزرگ‌ترین سواره نظام جهان را داشت، اولین هیات دیپلماتیک ایران را به اروپا فرستاد، موجی از علاقه به آنچه ایرانی‌ها با خود داشتند، اروپای غربی را فرا گرفت. اشراف با ذوق و شوق به کفش‌های طرح ایرانی روی آوردند تا به ظاهر خود جلوه‌هایی از مردانگی بدهند و به نظر می‌رسید که فقط کفش‌های پاشنه‌بلند می‌توانند چنین جلوه‌ای را فراهم کنند و همین که طبقات پایین‌دست به پوشیدن کفش‌های پاشنه‌دار روی آوردند، اشراف پاشنه‌های کفش‌هایشان را بلندتر کردند.

در دهه ۱۶۷۰ میلادی، لویی چهاردهم دستوری صادر کرد که براساس آنها تنها اعضای دربارش اجازه داشتند کفش‌های پاشنه‌بلند قرمزرنگ بپوشند.

اروپایی‌ها در ابتدا به کفش‌های پاشنه‌دار روی آوردند تا مردانگی خود را پررنگ‌تر کنند، اما بعدها، گرایش و شوق و ذوق زنان در روی آوردن به طرح‌های لباس مردانه باعث شد به تدریج استفاده از کفش‌های پاشنه‌دار بین زنان و کودکان هم مرسوم شود. در نهایت، لباس‌هایی که مردان به تن داشتند، نقش چندانی در نشان دادن جایگاه و طبقه اجتماعی آنها نداشت و همزمان، با کمرنگ شدن ارتباط لباس و طبقه اجتماعی هر فرد، تاکید بر تفاوت‌های جنسیتی بین زنان و مردان پررنگ‌تر شد.

به این ترتیب بود که کفش‌های پاشنه بلندی که برای تیراندازی در حین سوارکاری طراحی شده بودند، به نشانه‌ای از زنانگی تبدیل شدند و در حدود دهه ۱۷۴۰ میلادی، مردان دیگر کفش پاشنه‌بلند نپوشیدند. هرچند تقریبا ۵۰ سال بعد و با انقلاب فرانسه، این کفش‌ها از کمد لباس بسیاری از زنان اروپایی هم جمع شدند، اما در طول زمان، کفش‌های پاشنه‌دار دوباره وارد دنیای مد شدند.

منبع: + و + و +

ترجمه در وبلاگ یک پزشک

 آیـا میـدانستیـد ؟!

دانستنی های جالب در مورد مردم ژاپن

—————————————————-

واسه همینه که ژاپن رو خیلی قبولش دارم وبه عنوان پیشرفته ترین کشور دنیا حسابش میکنم

—————————————————-

آریانا پیج راسل، مبتلا به بیماری پوستی خاصی به نام درماتوگرافیسم است، در این بیماری یک واکنش آلرژیک نابجا در پوست رخ می‌دهد، به طوری که یک ضربه، مالش، تماس یا خارش مختصر پوست، می‌تواند در همان منطقه پوست باعث ایجاد کهیر و قرمزی پوست شود، گویی که کسی یک قلم برداشته و روی پوست نوشته است.

در این بیماری بدون وجود آنتی‌ژنی که باعث حساسیت شود، تنها به خاطر آسیب مختصر غشاها حین خارش یا تماس‌های دیگر، باعث می‌شود از سلول‌های mast، هیستامین آزاد می‌شود و در نتیجه کهیر موضعی ایجاد می‌شود.

حدود ۴ تا ۵ درصد مردم مبتلا به درجاتی از درماتوگرافیسم هستند.

اما آریانا به جای نارحتی از بیماری‌اش، برای ایجاد آثار هنری استفاده می‌کند، روی پوستش اشکال هنری می‌کشد و بعد از پوستش عکس می‌گیرد. اشکال معمولا طرح‌های آبستره یا متن هستند.

به این ترتیب او یک آسیب‌پذیری بدنی خود را به فرصتی برای ابراز ذوقش تبدیل کرده است.

منبع

متخصصین تغذیه لیستی از مواد غذایی اصلی را کلید سلامتی معرفی کرده اند. به همین خاطر پیش خود فکر می کنید که از غذاهای سالمی استفاده می کنید و وقتی دچار بیماریها و مشکلات مختلف، از سرطان گرفته تا دیابت و از این قبیل، می شوید، تعجب می کنید. این مشکلات به این دلیل است که در راه از خانه تا سوپرمارکتی که از آن خرید می کنید، این موادغذای دچار تغییر و تحولاتی می شود که باعث ارزانتر شدن و جذاب تر شدن آن و البته به شدت ناسالم شدن آن می شود.